بررسی تاثیر داربست نانو فیبر پلی کاپرولاکتون- ژلاتین (PCL) بر عملکرد درمانی سلول های بنیادی خونساز

سابقه و هدف: سلولهای بنیادی هماتوپوئتیک یکی از گزینه های جدید درمان زخم های پوستی هستند. اخیرا با استفاده از داربست های نانو چشم انداز جدیدی در استفاده بهتر از سلول های بنیادی ایجاد شده است، این مطالعه به منظور بررسی تاثیر داربست نانو فیبر پلی کاپرولاکتون- ژلاتین (PCL) در عملکرد درمانی سلول های بنیادی هماتوپوئتیک انجام شد. مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی 15 موش نژاد BALB/c به سه گروه پنج تائی شامل گروه کنترل ، گروه تحت تزریق سلولهای بنیادی در محل زخم (گروه سلول) و گروه دریافت کننده سلول + نانو داربست PCL تقسیم شدند. نانو داربست -PCL ژلاتین توسط روش الکتروریسی تهیه شد، بعد از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین پارامترهای ترمیم اپیدرم و تشکیل فولیکول مو در محل زخم توسط میکروسکوپ فلورسنت و نرم افزارهای Image J وSPSS بررسی شد. یافته ها: در روز 28 بعد از پیوند بیشترین و کمترین ضخامت اپیدرم به ترتیب در گروه سلول+ داربست  و گروه کنترل مشاهده شد که به ترتیب  برابر با 0/3± 10/5 و 0/9 ±27/3 میکرومتر بود که تفاوت معنی دار بود (0/05p<). همچنین بیشترین و کم ترین تعداد فولیکول مو در گروه سلول+ داربست و گروه کنترل مشاهده شد که به ترتیب برابر با 0/2±5/2  و0/3±4/2 بود که تفاوت بین دو گروه معنی دار بود (0/01p<). نتیجه گیری: نانو داربست –PCL ژلاتین باعث  افزایش قابل توجه کارائی درمانی سلول های هماتوپوئتیک در محل زخم ها می شود.